خبرها

روانکاری بخش ضروری تعمیر و نگهداری ماشین آلات برای تقریباً هر تأسیسات تولیدی است. به طور متوسط، خرید روانکار تنها 3 درصد از بودجه تعمیر و نگهداری را تشکیل می دهد، اما فعالیت های مرتبط با روغن کاری می تواند حدود 40 درصد از کل هزینه های نگهداری را تحت تاثیر قرار دهد.

برای دستیابی به قابلیت اطمینان بهینه و حداکثر سود از یک برنامه روانکاری، چندین فاکتور باید در نظر گرفته شود. این عوامل با پنج R روانکاری خلاصه می شوند:

• روان کننده مناسب
• مقدار مناسب
• زمان مناسب
• نکته درست
• روش درست

نقطه شروع یک برنامه روانکاری موثر، نقشه برداری دقیق از تمام نقاط روغن کاری، از جمله شرایط کاری، نیازهای روانکاری و بحرانی بودن آنها است. این اطلاعات برای انتخاب مناسب ترین روان کننده و مقدار روان کننده مورد نیاز و همچنین برای محاسبه فواصل روانکاری مجدد کافی مورد نیاز است. اینها سه R اول هستند.

چهارمین «R» به بهترین شیوه‌ها، مانند برچسب‌گذاری و کدگذاری رنگ (یا روش‌شناسی دیگر) هم نقاط روغن‌کاری و هم ابزارها به منظور جلوگیری از آلودگی متقابل اشاره دارد.

هزینه های نگهداری تحت تاثیر فعالیت های مرتبط با روغن کاری

علاوه بر  هزینه های روان کننده ، نیمی از قطعات به دست آمده نیاز به روغن کاری مجدد دارند. اضافه کاری، کار بیشتر نتیجه خرابی ماشین است که معمولاً ناشی از روغن کاری ناکافی است. علاوه بر این، تقریباً 5 درصد از هزینه های نیروی کار را می توان به فعالیت های روانکاری نسبت داد.

پنجمین "R" را می توان پس از تجزیه و تحلیل شرایط برنامه، بحرانی بودن دارایی و استراتژی نگهداری تعریف کرد. این به شما کمک می کند تصمیم بگیرید که آیا هر نقطه روغن کاری را خودکار کنید یا خیر. برای اتخاذ این تصمیم، مزایا و معایب روانکاری خودکار نیز باید درک و در نظر گرفته شود.

هنگامی که پنج R تعریف شدند، می توانید بهترین راه برای روغن کاری یک جزء با منابع موجود را تعیین کنید.

تحلیل انتقادی

تجزیه و تحلیل بحرانی کامل هر دارایی تأثیر یک شکست را از نظر موارد زیر نشان می دهد:

• هزینه کلی تولید
• هزینه نگهداری کلی
• اثرات زیست محیطی
• سلامت و ایمنی پرسنل

مهم ترین دارایی ها معمولاً اولین اهداف روانکاری خودکار هستند.

استراتژی تعمیر و نگهداری

سطح بلوغ یک برنامه تعمیر و نگهداری (اصلاحی، پیشگیرانه، پیش بینی کننده و غیره) سطح مهارت و دانش مورد نیاز پرسنل درگیر در فعالیت های مرتبط با روغن کاری را دیکته می کند.

با افزایش بلوغ نگهداری و برنامه های روانکاری مرتبط، پیچیدگی وظایفی که تکنسین های روغن کاری باید قادر به تکمیل آن باشند نیز افزایش می یابد. از جمله فعالیت هایی مانند:

• تجزیه و تحلیل روان کننده
• تنظیم مداوم مسیرهای روغن کاری
• کنترل آلودگی و بازسازی مایعات
• مسیرهای بازرسی

بنابراین، با اتخاذ برنامه‌های تعمیر و نگهداری بالغ‌تر، مناطقی که تکنسین‌های ماهر تعمیر و نگهداری می‌توانند ارزش عملیات شما را بیافزایند، باید به دقت در نظر گرفته شوند. به عنوان مثال، آیا آنها برای انجام روانکاری مجدد دستی، که به راحتی می تواند خودکار شود، به بهترین وجه استفاده می شود یا با استفاده از مهارت ها و دانش آنها برای انجام کارهای تحلیلی بیشتر، تجزیه و تحلیل روان کننده ها و بهبود برنامه روانکاری؟

مزایای روانکاری خودکار

استفاده از سیستم های روانکاری اتوماتیک مزایای زیادی دارد . این موارد شامل کاهش ضایعات و خطر خرابی بلبرینگ، تمیزی، کار کمتر، و بهبود بهداشت و ایمنی محیط زیست است. مزایای این سیستم را می توان در صنایع مختلف مشاهده کرد. به عنوان مثال، یک سیستم روانکاری خودکار برای صنایع داروسازی که در آن باید با انواع تجهیزات، محیط های سخت و صدها نقطه روغن کاری سر و کار داشته باشند، ایده آل است. با داشتن این سیستم، آنها اطمینان حاصل می کنند که ماشین هایشان در اوج عملکرد کار می کنند تا هر بار محصولی با کیفیت تولید کنند.

کاهش ضایعات و خطر خرابی بلبرینگ

مقدار روغن کاری مجدد توسط فضای فیزیکی موجود در یاتاقان تعیین می شود، در حالی که فواصل روانکاری مجدد توسط شرایط کاری تعیین می شود که میزان تخریب روان کننده را تعیین می کند. این شامل عواملی مانند سرعت، بار، دما و نوع بلبرینگ است.

یک سیستم روانکاری خودکار تک نقطه ای می تواند مقدار مناسب گریس را در زمان مناسب به هر نقطه روانکاری برساند. این کار هم ضایعات گریس و هم خطر خرابی بلبرینگ را کاهش می دهد. به خصوص هنگامی که چنین سیستمی با سنسورهای اولتراسونیک و یک سیستم نظارت از راه دور همراه باشد، بر اساس شرایط یاتاقان ها روانکاری می شود و همیشه روانکاری کامل را در زمان مناسب تضمین می کند. یک مثال خوب OnTrak & Smartlube از UE Systems است. 

به عنوان مثال، بلبرینگی را در نظر بگیرید که باید هر هفته با 2 گرم گریس روغن کاری شود. با یک گریس اسلحه استاندارد، این بدان معنی است که بلبرینگ باید حدود 1.3 ضربه دریافت کند. با این حال، تحویل 0.3 ضربه به صورت دستی دشوار است، و احتمالاً منجر به تحویل دو ضربه کامل می شود. به عبارت دیگر، بلبرینگ هر بار به جای 2 گرم، 3 گرم دریافت می کند.

اگر تکنسین را به دلیل عدم مشاهده چربی از آب‌بندها به دو ضربه راضی فرض کنیم، پس از یک سال، بلبرینگ به جای 104 گرم (52 هفته بار) 156 گرم (52 هفته بار 3 گرم در هفته) دریافت می‌کند. 2 گرم در هفته). این بدان معنی است که تا 52 گرم (50 درصد) از گریس هدر می رود.

پاکیزگی

یک روان کننده اتوماتیک می تواند جریان مداوم و دقیق روان کننده تازه و تمیز را تامین کند.

آلودگی روان کننده نیز بر عمر یاتاقان تأثیر می گذارد و خطر خرابی را افزایش می دهد. در برنامه های روانکاری دستی، اجتناب از آلودگی گریس می تواند یک چالش باشد.

فرآیندها باید تمیز باشند تا از ورود آلودگی خارجی به گریس اطمینان حاصل شود و هر نقطه روغنکاری باید دارای یک کلاهک بر روی اتصالات گریس خود باشد. علاوه بر این، تمیزترین فرآیند روانکاری مجدد برای هر نقطه باید هر بار دنبال شود.

در مثال قبلی، تکنسین نقطه داده شده را 52 بار در سال روغن کاری می کند. در نتیجه، بلبرینگ 52 بار در معرض آلودگی خارجی و همچنین در معرض روغن کاری بیش از حد و کم قرار می گیرد.

در مقایسه، یک روان کننده اتوماتیک تک نقطه ای که به درستی نصب شده باشد ، می تواند جریان مداوم و دقیق روان کننده تازه و تمیز را تامین کند و کاربرد را در شرایط مناسب نگه دارد و در عین حال از ورود آلاینده ها جلوگیری کند.

زمان استفاده از روغن کاری خودکار

مطمئناً روانکاری خودکار به تنهایی راه حلی برای همه مشکلات روانکاری شما نیست. برای افزایش مزایای بالقوه آن باید به درستی درک شود. با این حال، تقریباً برای هر برنامه ای راه حل های موجود در بازار وجود دارد، بنابراین تصور اینکه یک برنامه کاربردی حیاتی ارزش تجهیز به دستگاه روانکاری خودکار را ندارد، دشوار است.